Ściany łukowe znane są ludzkości praktycznie od początków cywilizacji. Niegdyś stawiane głównie w budowlach publicznych lub domostwach znaczących osób, dziś są coraz popularniejsze w szeroko pojętym budownictwie mieszkaniowym. Dzieje się tak m.in. ze względu na łatwość w ich wznoszeniu, spowodowaną między innymi dostępnymi na rynku materiałami budowlanymi, które doskonale się do tego typu konstrukcji nadają. W przypadku ścian zewnętrznych do budowy ścian łukowych używa się betonu komórkowego oraz zwykłej cegły. Cegła i beton są zarówno wytrzymałe, jak i łatwe w obróbce, dzięki czemu uzyskanie pożądanego, łukowatego kształtu muru nie stanowi większej trudności. Należy jedynie pamiętać o rozrysowaniu lub oznaczeniu odpowiedniej krzywizny na podłożu, a także o odpowiednim rozmieszczeniu pionowych spoin (nie powinny być bezpośrednio pod lub nad sobą). Pomimo tego, że zasady budowy takiej ściany są podobne do zasad budowy ściany prostej, z oczywistych powodów jest to konstrukcja trochę bardziej skomplikowana. Dzieje się tak ze względu na konieczność odpowiedniego spoinowania pionowego, posiadającego różną grubość przy obydwu krawędziach ściany. Do ścian wewnętrznych najlepszym wyborem jest luksfera lub płyta gipsowokartonowa. Luksfery można łączyć w tradycyjny sposób, przy pomocy spoiny, krzyżaków dystansowych i pionowego zbrojenia, jak i przy pomocy wypełnionych zaprawą specjalnych listew montażowych. Ściany wewnętrzne z płyt gipsowokartonowych są najprostsze w konstrukcji, ponieważ układane są na specjalnych, półokrągłych stelażach. Dzięki swojej budowie oraz niewielkiej masie mogą być stawiane jako niewielkie ścianki działowe w każdej przestrzeni mieszkalnej.
