Podstawowy skład mieszanki betonowej to kruszywo (np. piasek), spoiwo (cement) oraz woda. Mając tylko te trzy składniki można wyprodukować mieszankę betonową. Oczywiście istnieje również możliwość zastosowania konkretnych domieszek oraz dodatków określających właściwości kompozytu. Zastosowanie dodatków nie jest jedynym sposobem na określenie właściwości betonu, ponieważ można to również zrobić dzięki odpowiednim proporcjom jego składników, które także posiadają konkretne właściwości.
Najważniejszym składnikiem betonu jest cement. Zazwyczaj składa się wypalonego i zmielonego klinkieru wzbogaconego odpowiednimi dodatkami, takimi jak pucolana, łupek palony, wapień, płyn krzemionkowy czy lotne popioły. Odpowiednie dodatki lub technologia wytwarzania zmieniają właściwości cementu, a co za tym idzie, całej mieszanki.
Z kolei kruszywo jest podstawowym wypełnieniem betonowej mieszanki. Stanowi ok. 80% jej masy i niewiele mniej objętości. Dobre kruszywo powinno mieć odpowiednią przyczepność do stwardniałej masy cementowej, nie powinno mieć również bezpośredniego wpływu na twardnienie tej masy. Najpopularniejszym kruszywem są żwir lub piasek, chociaż w niektórych rodzajach kompozytu stosuje się również pumeks, polistyren, rudę żelaza czy stalowy granulat.
Woda stosowana do produkcji mieszanki betonowej także powinna spełniać kilka warunków. Im czystsza, tym lepiej, dlatego np. zwykła woda pitna doskonale nadaje się prac budowlanych. Możliwie niska zawartość związków siarki (maksymalnie 2000 mg/l) czy chloru (maksymalnie 1000 mg/l w betonie zbrojonym, 4500 mg/l w nieuzbrojonym) również jest bardzo ważna. Na zawartość fosforanów, cukrów, jonów ołowiu Pb2+ czy cynku Zn2+ (maksymalnie 100 mg/l) także należy zwrócić uwagę. Obecność tłuszczów, olejów czy humusu też jest niewskazana.
Nie należy przy tym zapominać o domieszkach oraz dodatkach. Maksymalna ilość domieszki w kompozycie nie powinna przekraczać 5% masy cementu, zaś dodatków – 20%. Domieszki decydują m.in. o zmniejszonej koniecznej ilości wody, poza tym mogą przyspieszać lub opóźniać wiązanie kompozytu, zwiększać jego plastyczność czy zmieniać jego właściwości, takie jak mrozo- czy ognioodporność. Z kolei dodatki mogą zwiększać objętość masy betonowej lub modyfikować jej właściwości zarówno przed, jak i po związaniu.
